[Finanse] 1% podatku dla Katowic
babaloo - Wto Sty 17, 2006 8:03 pm
Zamierzam przekazać 1% podatku dla organizacji pożytku publicznego w Katowicach, która realizowałaby projekt służący rozwojowi miasta.
Niestety w bazie takich organizacji znajdującej się tutaj:
http://bazy.ngo.pl/search/wyniki.asp?kr ... opp&page=2
nie znalazłem niczego co by mi odpowiadało. W większości są tam organizacje charytatywne itp, a ja wsparłbym raczej organizację wspierającą rozwój miasta, a najlepiej konkretny projekt realizowany przez taką organizację. Może ktoś ma jakieś propozycje.
Przy okazji, gdyby okazało się, że jest jakiś fajny projekt, możnaby go zareklamować. Może zebrałaby się poważna kwota
jacek_t83 - Wto Sty 17, 2006 8:39 pm
Rzeczywiscie kapa z tymi organizacjami.
Jak dla mnie tylko Fundacja dla Slaska.
www.dlaslaska.pl
bobtrebor - Śro Sty 18, 2006 5:48 pm
ja wspieram szkołę mojej córki
babaloo - Czw Sty 19, 2006 9:58 am
A jak to wygląda (będzie wyglądać) ze stowarzyszeniem Moje Miasto?
Czy stowarzyszenie zwykłe może być organizacją pożytku publicznego?
Bruno_Taut - Czw Sty 19, 2006 10:06 am
Nie, nie może być. Nawet nie każde stowarzyszenie zarejestrowane może być organizacją pożytku publicznegpo. Trzeba spełnić dodatkowe warunki związane z przejrzystością finansów i zakresem działalności.
absinth - Czw Sty 19, 2006 12:29 pm
niestety jako stowarzysdzenie zwykle nie bedziemy mogli otrzmymywac 1% z podatku ani dotacji etc ( przynajmniej na razie ) bo niewykluczam ze w przyszlosci wartaloby z takiej mozliwosci skorzystac
drzewko - Pią Sty 20, 2006 12:00 am
A czy jest ktos zorientowany jakie warunki musi taka organizacja spełniać?
absinth - Pią Sty 20, 2006 12:48 am
@ drzewko jezeli chce Ci sie to przeczytac to oto warunki:
Warunek 1
Na podstawie art. 20 pkt 1) status organizacji pożytku publicznego mogą uzyskać wyłącznie podmioty, które prowadzą działalność na rzecz ogółu społeczności lub określonej grupy podmiotów pod warunkiem, że grupa ta jest wyodrębniona ze względu na szczególnie trudną sytuację życiową lub materialną w stosunku do społeczeństwa.
Ze statutu organizacji powinno wynikać, że prowadzi ona działalność na rzecz całego społeczeństwa, albo jakiejś społeczności, albo na rzecz pewnej grupy osób w trudnej sytuacji życiowej lub materialnej. W statucie nie musi być napisane wprost na rzecz jakiej społeczności lub grupy działa organizacja, lecz powinno to jasno wynikać ze sposobu określenia jej celów statutowych i sposobów ich realizacji.
Zgodnie z definicją podaną przez "Słownik Języka Polskiego" PWN społeczność to: "ludzie poszczególnych środowisk zawodowych, społecznych; środowisko".
Przez działanie na rzecz ogółu społeczności należy rozumieć takie działanie organizacji, które jest skierowane do pewnego szerokiego kręgu odbiorców, wyodrębnionego ze względu na różne kryteria, jakie jak np. kryterium terytorialne - społeczność danego osiedla, wsi lub miejscowości, czy też kryterium środowiska - społeczność szkolna, akademicka, religijna, kryterium etniczne - społeczność Romów w Polsce. Oczywiście omawiany warunek zostanie spełniony również wtedy, gdy organizacja nie ogranicza w żaden sposób zakresu podmiotowego swojego działania i działa na rzecz całego społeczeństwa (np. celem działania organizacji jest wspieranie rozwoju społeczeństwa obywatelskiego, działanie na rzecz porządku i bezpieczeństwa).
Status organizacji pożytku publicznego może także uzyskać organizacja, która nie działa co prawda na rzecz całego społeczeństwa, czy też na rzecz jakiejś konkretnej społeczności, lecz wyłącznie na rzecz określonej grupy , pod warunkiem wszakże, że grupa ta jest wyodrębniona ze względu na szczególnie trudną sytuację życiową lub materialną w stosunku do ogółu społeczeństwa. Za organizacje spełniające omawiany warunek można uznać te podmioty, których celem statutowym jest np. praca na rzecz osób ubogich, nadużywających alkoholu, uzależnionych od narkotyków, czy też bezdomnych.
W tym miejscu warto zauważyć, że na podstawie art. 20 pkt 3 ustawy, w odniesieniu do stowarzyszeń i klubów sportowych działających w formie stowarzyszenia za spełnienie wyżej wskazanego wymagania uznaje się prowadzenie działalności również na rzecz członków stowarzyszenia. Zastrzeżenie to wynika ze specyfiki stowarzyszenia, które bardzo często tworzone jest przez osoby, dotknięte problemem, którego przezwyciężanie jest celem statutowym organizacji (np. stowarzyszenia osób bezrobotnych lub niepełnosprawnych). Równie często stowarzyszenia tworzone są przez członków i dla członków. Jeżeli równocześnie działają one także na rzecz ogółu społeczności, to takie stowarzyszenie może uzyskać status organizacji pożytku publicznego.
Nie spełniają tego warunku natomiast stowarzyszenia prowadzące działalność wyłącznie na rzecz swoich członków.
Warunek 2
Działalność statutowa organizacji ubiegającej się o status organizacji pożytku publicznego musi w całości zawierać się w sferze zadań publicznych, określonych w art. 4 ustawy - chodzi tu o następujące działania:
1. pomoc społeczną, w tym pomoc rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywanie szans tych rodzin i osób,
1a. zapewnienie zorganizowanej opieki byłym żołnierzom zawodowym, którzy uzyskali uprawnienie do emerytury wojskowej lub wojskowej renty inwalidzkiej, inwalidom wojennym i wojskowym oraz kombatantom,
2. działalność charytatywną,
3. podtrzymywanie tradycji narodowej, pielęgnowanie polskości oraz rozwój świadomości narodowej, obywatelskiej i kulturowej,
4. działalność na rzecz mniejszości narodowych,
5. ochronę i promocję zdrowia,
6. działanie na rzecz osób niepełnosprawnych,
7. promocję zatrudnienia i aktywizacji zawodowej osób pozostających bez pracy i zagrożonych zwolnieniem z pracy,
8. upowszechnianie i ochronę praw kobiet oraz działalność na rzecz równych praw kobiet i mężczyzn,
9. działalność wspomagającą rozwój gospodarczy, w tym rozwój przedsiębiorczości,
10. działalność wspomagającą rozwój wspólnot i społeczności lokalnych,
11. naukę, edukację, oświatę i wychowanie,
12. krajoznawstwo oraz wypoczynek dzieci i młodzieży,
13. kulturę, sztukę, ochronę dóbr kultury i tradycji,
14. upowszechnianie kultury fizycznej i sportu,
15. ekologię i ochronę zwierząt oraz ochronę dziedzictwa przyrodniczego,
16. porządek i bezpieczeństwo publiczne oraz przeciwdziałanie patologiom społecznym,
17. upowszechnianie wiedzy i umiejętności na rzecz obronności państwa,
18. upowszechnianie i ochronę wolności i praw człowieka oraz swobód obywatelskich, a także działań wspomagających rozwój demokracji,
19. ratownictwo i ochronę ludności,
20. pomoc ofiarom katastrof, klęsk żywiołowych, konfliktów zbrojnych i wojen w kraju i za granicą,
21. upowszechnianie i ochronę praw konsumentów,
22. działania na rzecz integracji europejskiej oraz rozwijania kontaktów i współpracy między społeczeństwami,
23. promocję i organizację wolontariatu,
24. działalność wspomagająca technicznie, szkoleniowo, informacyjnie lub finansowo organizacje pozarządowe oraz jednostki kościelne (jeżeli ich cele statutowe obejmują prowadzenie działalności pożytku publicznego) w wyżej wymienionej działalności.
Jak widać zakres zadań publicznych został w art. 4 określony tak szeroko, że znakomita większość organizacji pozarządowych nie będzie miała problemu ze spełnieniem tego warunku. Jeżeli jednak chociażby jeden z celów statutowych organizacji wykracza poza określoną w ustawie sferę zadań publicznych, to organizacja taka nie może uzyskać statusu organizacji pożytku publicznego.
Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy Rada Ministrów może określić, w rozporządzeniu, także inne (nowe) zadania należące do sfery zadań publicznych, kierując się m.in. ich szczególną społeczną użytecznością, w sposób zapewniający wystarczające zaspokajanie potrzeb społecznych.
Warunek 3
Co do zasady prowadzenie działalności gospodarczej nie jest przeszkodą do uzyskania statusu organizacji pożytku publicznego. Trzeba jednak pamiętać o warunku określonym w art. 20 pkt 4), zgodnie z którym działalność gospodarcza musi być prowadzona "w rozmiarach służących realizacji celów statutowych". Oczywiście z tego punktu widzenia najłatwiejszą sytuację mają organizacje, które w ogóle nie prowadzą działalności gospodarczej, ponieważ spełniają one niejako "z marszu" ten warunek.
Pojęcie prowadzenia działalności gospodarczej w rozmiarach służących realizacji celów statutowych nie jest sformułowaniem nowym wyprowadzonym przez omawianą ustawę. Takie sformułowanie znalazło się już w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach i wobec tego dokonując interpretacji tego pojęcia można korzystać z orzecznictwa sądowego odnoszącego się do wymienionego przepisu. Generalnie należy uznać, że dopóki cel zarobkowy nie dominuje nad celem statutowym to działalność gospodarcza jest prowadzona zgodnie z treścią art. 20 pkt 4) ustawy. Chodzi więc o to, aby działalność statutowa była działalnością podstawową organizacji, na której koncentrowana jest jej aktywność. Natomiast działalność gospodarcza powinna być wyłącznie działalnością uboczną, pomocniczą, służącą pozyskiwaniu środków finansowych na prowadzenie i rozwijanie działalności statutowej.
Organizacje pozarządowe, które zmieniają swoje statuty, aby dostosować je do wymagań ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, i których statuty przewidują możliwość prowadzenia przez nie działalności gospodarczej, mogą zapisać w statucie, że ich "działalność gospodarcza może być prowadzona wyłącznie w rozmiarach służących realizacji celów statutowych".
Przykład (zapisu w statucie fundacji)
§ Fundacja może prowadzić działalność gospodarczą w rozmiarach służących realizacji jej celów statutowych, na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej jest przeznaczany na realizację celów statutowych.
Warunek 4
Nie może uzyskać statusu organizacji pożytku publicznego organizacja, która nie przeznacza całości swoich dochodów na działalność statutową (art. 20 pkt 5). Ale uwaga: W przypadku organizacji kościelnych i wyznaniowych, które ubiegają się o status organizacji pożytku publicznego, obowiązek przeznaczenia całego dochodu na działalność statutową dotyczy tej części dochodu, który został uzyskany w wyniku prowadzenia działalności pożytku publicznego (art. 21 pkt 3).
W tym wypadku również dobra praktyka organizacji, zgodna z zapisem ustawowym, może (ale nie musi) zostać poparta wyraźną deklaracją statutową, czyli do statutu organizacji można wprowadzić postanowienie, że cały uzyskany przez nią dochód przeznaczany jest na realizację celów statutowych.
Regułę określoną w art. 20 pkt 5) ustawy należy więc rozumieć w taki sam sposób jak zasadę z art. 34 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001 r., Nr 79, poz. 855 z późn. zm.), zgodnie z którym dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia musi służyć realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.
Omawiany powyżej warunek należy uznać również za spełniony, gdy organizacja pozarządowa dokonuje niezbędnych inwestycji, jeżeli następnie dochody uzyskane dzięki tym inwestycjom zostaną przeznaczone na realizację celów statutowych. Dlatego też organizacje pozarządowe prowadzące działalność gospodarczą mogą część swoich dochodów przeznaczać również na utrzymanie lub rozwijanie tej działalności. Podobnie organizacje inwestujące swoje kapitały w papiery wartościowe, tworzące lokaty bankowe oraz podejmujące innego rodzaju inwestycje kapitałowe również spełniają warunek określony w tym przepisie.
Warunek 5
Zgodnie z art. 20 pkt 6) organizacje pożytku publicznego zobowiązane są posiadać statutowy kolegialny organ kontroli lub nadzoru. Ponadto osoby zasiadające w takim organie kontroli muszą spełniać dodatkowe kryteria opisane w komentowanym przepisie.
Osoby będące członkami organu kontrolnego nie mogą:
* być członkami organu zarządzającego ani pozostawać z nimi w stosunku pokrewieństwa, powinowactwa lub podległości z tytułu zatrudnienia,
* być skazani prawomocnym wyrokiem za przestępstwo z winy umyślnej.
Mogą natomiast otrzymywać z tytułu pełnienia funkcji w takim organie zwrot uzasadnionych kosztów lub wynagrodzenia w wysokości nie wyższej niż określone w art. 8 pkt 8 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz. U. Nr 26, poz. 306, z 2001 r. Nr 85, poz. 924 i Nr 154, poz. 1799, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 oraz z 2003 r. Nr 45, poz. 391 i Nr 60, poz. 535).
Wypełnienie wyżej wymienionych wymogów wiązać się będzie, często (szczególnie w przypadku fundacji) z koniecznością zmiany statutu. Co prawda w każdym stowarzyszeniu musi istnieć wewnętrzny organ kontrolny w postaci komisji rewizyjnej, ale do tej pory nie było zakazów dotyczących osób w nich zasiadających. Tymczasem przepisy o fundacjach pozwalają na powoływanie fundacji, których jedynym statutowym organem jest zarząd. W praktyce jednak w statutach wielu fundacji były powoływane obok zarządu dodatkowe organy, ale jednocześnie nie zawsze miały one kompetencje kontrolno-nadzorcze, a już zupełnie sporadycznie statut zawierał jakiekolwiek ograniczenia odnośnie osób w nich zasiadających.
Organizacje, które chcą ubiegać się o status organizacji pożytku publicznego mogą w swoim statucie, w części dotyczącej działania organu kontroli, umieścić zapisy odpowiadające postanowieniom art. 20 pkt 6) ustawy.
Przykład (zapisu w statucie fundacji)
§ Rada Fundacji (może to też być np. komisja rewizyjna, rada fundatorów - przyp. red.) w celu wykonania swych zadań kontrolnych jest uprawniona do:
· żądania od Zarządu przedstawienia wszelkich dokumentów dotyczących działalności Fundacji,
· żądania od członków Zarządu złożenia pisemnych lub ustnych wyjaśnień.
§ Nie można łączyć członkostwa w Radzie Fundacji z pełnieniem funkcji w Zarządzie lub ze stosunkiem pracy z Fundacją.
Członkowie Rady Fundacji nie mogą:
· pozostawać w stosunku pokrewieństwa, powinowactwa lub podległości z tytułu zatrudnienia z członkami Zarządu,
· być skazani prawomocnym wyrokiem za przestępstwo z winy umyślnej,
· otrzymywać z tytułu członkostwa w Radzie Fundacji zwrotu uzasadnionych kosztów lub wynagrodzenie w wysokości wyższej niż określone w art. 8 pkt 8 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi.
Warunek 6
W art. 20 pkt 7) sformułowany został szereg zakazów, których celem jest zachowanie przejrzystości działania organizacji oraz uniemożliwienie wyprowadzania majątku poza organizację. Wymienione w tym przepisie zakazy mogą zostać wprowadzone wprost do statutów organizacji albo mogą zostać przyjęte na podstawie uchwał odpowiednich władz organizacji ("akty wewnętrzne").
Wspomniane ograniczenia to zakazy dotyczące:
* udzielania pożyczek lub zabezpieczania zobowiązań majątkiem organizacji w stosunku do jej członków, członków organów lub pracowników oraz osób, z którymi pracownicy pozostają w związku małżeńskim albo w stosunku pokrewieństwa lub powinowactwa w linii prostej, pokrewieństwa lub powinowactwa w linii bocznej do drugiego stopnia albo są związani z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli, zwanych dalej "osobami bliskimi",
* przekazywania jej majątku na rzecz ich członków, członków organów lub pracowników oraz ich osób bliskich, na zasadach innych niż w stosunku do osób trzecich, w szczególności jeżeli przekazanie to następuje bezpłatnie lub na preferencyjnych warunkach (przykład: stowarzyszenie pomaga w budowie domów dla osób niezamożnych; członkowie stowarzyszenia nie mogą mieć żadnych preferencji w uzyskaniu mieszkania w domu wybudowanym przez stowarzyszenie, np. po obniżonej cenie),
* wykorzystywania majątku na rzecz członków, członków organów lub pracowników oraz ich osób bliskich na zasadach innych niż w stosunku do osób trzecich, chyba że to wykorzystanie bezpośrednio wynika ze statutowego celu organizacji,
* zakupu na szczególnych zasadach towarów lub usług od podmiotów, w których uczestniczą członkowie organizacji, członkowie jej organów lub pracownicy oraz ich osób bliskich.
Jeśli chcemy wymienione zakazy wprowadzić do statutu organizacji to można odpowiednie zapisy umieścić, np. w części dotyczącej majątku organizacji lub w postanowieniach końcowych. Ale można też je zawrzeć w wewnętrznych regulaminach i uchwałach.
Warunek 7
Na podstawie art. 13 pkt 4) ustawy przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, przy rejestracji podmiotu posiadającego status organizacji pożytku publicznego, w dziale 3 rejestru, wpisuje się określenie przedmiotu jego działalności statutowej z wyodrębnieniem działalności odpłatnej i nieodpłatnej. Wydaje się prawdopodobne (choć nie ma co do tego zgodności wśród komentatorów - przyp. red.), że sędziowie KRS mogą oczekiwać od organizacji ubiegających się o status organizacji pożytku publicznego określenia w statucie, które rodzaje działalności są wykonywane przez organizację odpłatnie, a które nieodpłatnie. Skutkiem przyjęcia takiej interpretacji byłaby jednak konieczność zmiany statutu (jeśli organizacja chce prowadzić działalność odpłatną powinna podjąć decyzję o zmianie statutu, a następnie równocześnie zgłosić do rejestru zmianę statutu i wniosek o przyznanie statusu organizacji pożytku publicznego).
drzewko - Sob Sty 21, 2006 1:43 am
Nie chce... prosze o streszczenie